lik

مهندسي

مراحل اداري براي گرفتن مجوز (پروانه)ساخت ساختمان

 

مراحل اداري براي گرفتن مجوز ساخت ساختمان

گرفتن مجوز احداث ساختمان كاري زمان بر و پر هزينه است. براي امنيت، كارايي و صرفه اقتصادي بيشتر؛ بايد الزاماتي را هنگام احداث ساختمان رعايت كرد. همچنين آيين نامه هاي متعددي براي احداث يك ساختمان كارا وجود دارد. شهرداري براي اينكه از رعايت اين پروتكل ها اطمينان حاصل كند مراحل ساخت و ساز ها را چه به وسيله نظارت و چه به وسيله سازمان هاي زير مجموعه زير نظر مي گيرد. به همين دليل گرفتن مجوز (پروانه) ساخت براي هر ساختمان با هر كاربري الزامي است. كساني كه ساخت بنا را به يك پيمانكار مي‌سپارند، ممكن است دنبال كردن اين مراحل اداري را نيز به او محول كنند. اما اگر شخصا خودتان مي‌خواهيد اين كارها را انجام دهيد بايد به شهرداري منطقه مراجعه نماييد.

اولين مرحله:

تشكيل دادن پرونده

هنگام درخواست دادن صدور پروانه و تشكيل پرونده اين مدارك را همراه داشته باشيد:
• اصل سند مالكيت و فتوكپي آن
• اصل كارت ملي و شناسنامه و فتوكپي آن‌ها
• برگه تسويه حساب عوارض نوسازي
• برگه تسويه حساب عوارض شهرداري
• نوشتن درخواست صدور پروانه به صورت كتبي
شما براي درخواست دادن مجوز ساخت مي‌توانيد به جز شهرداري، به دفاتر خدمات الكترونيكي هم مراجعه كنيد.
مرحله دوم:

بازديد ملك توسط شهرداري

در اين مرحله يكي از كارشناسانان شهرداري به محل احداث ساختمان مراجعه مي كند و تمام جوانب  ساخت و ساز ساختمان (به عنوان مثال: مساحت كل ملك-همسايگي ها-عرض خيابان و كوچه) را بررسي و مجوز تعداد كل طبقات ساختمان را صادر مي كند.

مرحله سوم:

طرح تفصيلي

اين طرح در همه شهرها اجرا نمي‌شود و بيشتر در كلان شهر ها صورت مي‌گيرد.
شهرداري كسي را با عنوان كارشناس طرح تفصيلي به محل احداث بنا مي‌فرستد تا كاربري ملك را در طرح جامع و تفصيلي شهر بررسي كند. انجام اين كار با هدف بررسي عدم مغايرت بنا با طرح‌هاي عمراني شهر صورت مي‌پذيرد. اگر تداخلي ديده شود، دستور انجام تغييرات و اصلاحات مورد نظر از طرف شهرداري صادر خواهد شد.

مرحله چهارم:

تهيه نقشه ساختمان

حالا كه كارهاي ذكر شده انجام شده است، شهرداري به شما دستور مي‌دهد كه نقشه ملك‌تان را تهيه نماييد.
در اين نقشه بايد مساحت كل ملك، تعداد طبقات، تعداد واحد ها و مساحت هر كدام از انها به طور دقيق مشخص شده باشد.

نقشه از شهرداري به گروه مهندسين معماري ارسال مي شود. نقشه  توسط مهندسين معمار مورد بازبيني و طراحي مطابق با قوانين شهرداري و نظر مالك قرار مي گيرد. پس از اتمام كار نقشه مجدد به شهرداري بازگشت داده مي شود پس از تاييده، مجدد براي دفتر نظام مهندسي ارسال مي شود تا مجوز هاي لازم صادر شوند.

مرحله پنجم:

پرداخت عوارض شهرداري

پس از اتمام تمام موارد قبل مالك بايد مقداري را تحت عنوان عوارض نوسازي به شهرداري پرداخت نمايد. اين مقدار توسط بخش صدور پروانه با توجه به مساحت و كاربري ملك محاسبه و مشخص مي شود.

مرحله ششم:

مدارك پيش نويس

حالا زمان آماده كردن مراحل پيش‌نويس رسيده است. دفاتر خدمات شهري جايي هستند كه براي تهيه پيش‌نويس‌ها به شما كمك مي‌كنند و مي‌توانيد در آنجا فرم درخواست تعيين ناظر را پر كنيد.
مدتي بايد صبر كنيد تا از سوي شهرداري با شما تماس گرفته شود و براي عقد قرارداري با ناظر تعيين شده از سوي شهرداري به آنجا برويد

 مرحله هفتم:صدور پروانه

هنگامي‌كه رئيس بخش صدور پروانه ساختمان، معاون شهرسازي و معماري و شخص شهردار درخواست شما را تاييد كنند، پروانه ساختماني شما چاپ خواهد شد.

نكات پاياني

انجام دادن تمام اين مراحل اگر چه زمان‌بر هستند و نياز به صرف هزينه و زمان و انرژي دارد، اما در عوض وقتي پروانه مورد نيازتان صادر شد معمولا 2 و يا 4 سال، زمان در اختيار خواهيد داشت.
زماني كه روي صفحه نخست مجوز به عنوان مهلت ساخت آن ساختمان تعيين شده، بر‌اساس متراژ مساحت بنا مشخص گشته است. اگر نتوانيد تا فرا رسيدن آن مهلت پروژه را تكميل كنيد، يك اخطاريه دريافت خواهيد كرد و بايد عوارض تعويق را پرداخت كنيد. با انجام پروسه درخواست تمديد پروانه ساخت، زمان مناسبي به شما داده مي‌شود تا پروژه را به پايان برسانيد و در صورتي‌ كه نتوانيد پروژه را تكميل كنيد ديگر تمديد مجدد پروانه امكان‌پذير نخواهد بود. پس بهتر است كه براي كامل كردن پروژه در زمان مناسب به خوبي برنامه‌ريزي كنيد.

 

پايدارسازي ترانشه راه به روش ميخكوبي خاك|

 

پايدارسازي ترانشه راه به روش ميخكوبي خاك| طراحي و نظارت سازه اي| مهندسين مشاور آرشكو

ميخ‌كوبي خاك جزو بهترين روش‌هاي به كار بسته شده براي پايدارسازي شيب‌هاي خاكي است. نحوهٔ كلي كار در اين روش، حفر شبكه‌اي از سوراخ‌ها در ديوارهٔ خاكي، قرار دادن ميلگردهاي فولادي و در نهايت پر نمودن فضاي خالي سوراخ‌ها با استفاده از دوغاب سيمان است.

تاريخچه

براي اولين بار مهندسين مشاور اتريشي از روش ميخكوبي براي پايدارسازي شيرواني‌هاي سنگي در تونل استفاده كردند. آن‌ها در اوايل دههٔ ۱۹۶۰ براي پايدارسازي جداره‌هاي تونل، شبكه‌اي از سوراخ‌ها را در طاق و ديوارهاي سنگي تونل حفاري كرده، در داخل آن ميلگردهاي فولادي قرار داده و قسمت انتهايي آن را با شبكهٔ مش‌بندي در محيط تونل گيردار كردند. سپس با دوغاب‌ريزي در سوراخ‌هاي حفر شده و بتن‌پاشي به جدارهٔ تونل، موفق به پايداري ايمن جداره‌هاي داخلي تونل شدند. اين روش بعدها توسط مهندسين آلماني و فرانسوي براي پايدارسازي در شيرواني‌هاي خاكي مورد استفاده قرار گرفت. به عبارت ديگر مهندسين مشاور آلماني و فرانسوي، روش اتريشي ميخ‌كوبي در سنگ را براي شيب‌ها و ديوارهاي خاكي به كار بستند. آن‌ها استفاده از تكنولوژي ميخكوبي در تونل را به پايدار نمودن شيب‌ها و ديوارهاي خاكي گودبرداري شده و كولهٔ پل‌ها تعميم دادند.

 

پس از آن استفاده از ميخ‌كوبي به طور گسترده در طرح‌هاي مختلف عمراني نظير تثبيت ترانشه‌هاي خط آهن و بزرگ‌راه‌ها، ساخت سازه‌هاي نگهبان گودبرداري شده در مناطق شهري جهت احداث ساختمان‌هاي بلندمرتبه كه شامل چندين طبقه در داخل زمين هستند و تثبيت شيب‌هاي زمين در برابر لغزش‌هاي احتمالي به كار بسته شد.

 

يكي از اولين كاربردهاي ميخ‌كوبي در خاك در سال ۱۹۷۲ براي تعريض خط آهن نزديك ورسايل در فرانسه صورت گرفت. در آن پروژه يك شيرواني خاك برداري شده به ارتفاع ۱۸ متر با استفاده از ميخ‌كوبي پايدار شد.

 

در آلمان براي اولين بار برنامهٔ تحقيقاتي گسترده‌اي بر روي ديوارهاي ميخ‌كوبي شده توسط دانشگاه كارل شروهه و شركت ساختماني بوئر بين سال‌هاي ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱ انجام شد. اين برنامهٔ تحقيقاتي شامل آزمايش بر روي ديوارهاي آزمايشي با مقياس واقعي و با اندازه‌هاي مختلف بود تا بتوان از طريق آن روش‌هاي تحليل و طراحي ديوارهاي ميخكوبي شده را گسترش داد.

 

همچنين در فرانسه برنامهٔ تحقيقاتي كلوتر متشكل از شركاي خصوصي و دولتي در سال ۱۹۸۶ براي انجام تحقيقات عددي و آزمايشگاهي پيرامون ديوارهاي ميخكوبي كليد خورد. در آمريكاي شمالي براي اولين بار در دههٔ ۱۹۷۰ ديورهاي ميخكوبي شدهٔ زيادي در شهرهاي ونكوور، واشينگتن و مكزيكوسيتي اجرا شد. يكي از اولين ديوارهاي ميخكوبي شدهٔ قابل توجه در آمريكا، مهار خاكبرداري با عمق ۱۳٫۷ متر در ماسه لاي‌دار متراكم براي توسعه بيمارستان گودسامايتان واقع در پورتلند اورگان بود كه در سال ۱۹۷۶ به بهره‌برداري رسيد. مهندسين مشاور اين طرح در مقام مقايسه بين اجراي ديوار ميخكوبي شده و اجراي ديوار حايل بتني ابراز داشتند كه اين طرح با نصف زمان و ۸۵ درصد كاهش هزينه نسبت به اجراي ديوار حايل بتني به بهره‌برداري رسيده‌است.

 

از ديگر پروژه‌هاي مهم ميخكوبي در دههٔ ۱۹۸۰ در آمريكا مي‌توان به ديوار ميخكوبي با ارتفاع ۱۲ متر در يكي از پروژه‌هاي دولتي وزارت راه آمريكا در كامبرلند گپ واقع در ايالت كنتاكي اشاره كرد. همچنين وزارت راه آمريكا در سال ۱۹۸۹ براي اولين بار از تكنولوژي ميخكوبي براي گودبرداري كوله‌هاي پل استفاده كرد. در دو دههٔ اخير استفاده از تكنولوژي ميخكوبي در سراسر جهان رشد چشمگيري داشته‌است. اين روش جزء روش‌هاي مورد علاقهٔ كارفرمايان بوده و مهندسين طراح و اجرا توجه بيشتري به تكنيك‌هاي طراحي و اجرايي ميخكوبي پيدا كرده‌اند. در ابتداي رواج سيستم ميخكوبي، از اين سيستم بيشتر براي احداث سازه‌هاي نگهبان موقت استفاده مي‌شد، در حالي كه در ۱۰ سال گذشته استفاده از ميخكوبي در احداث سازه‌هاي نگهبان دائمي نيز رشد چمشگيري پيدا كرده‌است.

مراحل اجراي ديوارهاي ميخكوبي شده

   مرحله ۱. گودبرداري :

گودبرداري اوليه تا عمقي صورت مي‌پذيرد كه ديوارهٔ گودبرداري شده بتواند در مدت كوتاهي بين ۲۴ تا ۴۸ ساعت پايداري خود را حفظ كند. عمق گودبرداري جهت تأمين كوتاه مدت پايداري در بين ۱ تا ۲ متر مي‌باشد. عرض گودبرداري انجام شده حداقل بايد به اندازه‌اي باشد كه بتوان ابزارهاي لازم را در محل مستقر كرد. عرض مش فولادي در تعيين عرض گودبرداري مؤثر است، در عين حال، خاكبرداري در عرض‌هاي بزرگ‌تر از ۱۲ متر موجب افزايش تغيير شكل‌هاي افقي مي‌گردد. پانل‌هاي خاكبرداري، يك در ميان برداشت مي‌شوند.

 

   مرحله ۲. حفاري چال براي اجراي ميخ :

چال‌هاي مورد نظر با طول، قطر و شيب مشخص اجرا مي‌شوند و امتداد آن‌ها تقريباً افقي مي‌باشد.

 

   مرحله ۳. نصب ميخ و دوغاب ريزي :

در اين مرحله ميلگردهاي فولادي (ميخ‌ها) در چال‌هاي پيش‌حفاري شده كار گذاشته مي‌شوند. ميلگردهاي به كار رفته شده اغلب تو پر هستند اما مي‌توان از ميلگردهاي توخالي نيز مطابق به آيين‌نامهٔ اجرايي وزارت راه آمريكا مربوط به ميخكوبي با ميلگردهاي توخالي نيز استفاده كرد.

 

جهت آنكه راستاي ميلگردها دقيقاً در امتداد محور استوانهٔ چال‌هاي حفر شده باشد از ابزاري به نام مركزكننده استفاده مي‌شود. ميلگردها در داخل مركزكننده‌ها فرورفته و سپس در داخل چال، جاگذاري مي‌شوند. چنانچه شرايط خوردگي شديد باشد از غلاف‌هاي پلاستيكي مخصوصي جهت محاظت از ميخ‌ها استفاده مي‌شود. در همين حال يك لولهٔ دوغاب ريزي به انتهاي چال رفته و فضاي خالي باقي مانده را از انتها تا ابتداي چال دوغاب ريزي مي‌كند. شيب چال‌هاي حفر همان‌طور كه پيش از اين نيز گفته شد به مقدار ملايمي در پايين سطح افق قرار دارد؛ لذا دوغاب با نيروي وزن وارد شده بر آن به خوبي در حفره‌ها جا مي‌گيرد. به چنين روشي، روش دوغاب ريزي ثقلي گفته مي‌شود كه جزء روش‌هاي متداول در ميخكوبي به حساب مي‌رود. پيش از مرحلهٔ بعدي، نوارهاي زهكشي ژئوكاپوزيتي بر روي سطح گودبرداري و به طور تقريبي بين شبكهٔ ميخ‌هاي بيرون آمده كارگذاشته مي‌شود. نوارهاي زهكشي تا قسمت تحتاني گودبرداري ادامه مي‌يابد تا زه‌آب جمع شده را به پاشنهٔ ديوار هدايت و خارج كند.

 

   مرحله ۴. ساخت پوشش شاتكريت موقتي :

قبل از آنكه مرحلهٔ بعدي گودبرداري شروع شود شاتكريت جهت يك‌پارچه سازي ابتداي ميخ‌ها و كل سيستم بر روي سطح گود پاشيده مي‌شود. نحوهٔ متداول اجرا به اين صورت است كه از يك پوشش شاتكريتي با ميزان ملايمي از تسليح فولادي استفاده شود. تسليح فولادي اغلب شبكهٔ مش‌بندي شده از سيم‌هاي به هم جوش خورده است. طول پانل‌هاي مش فولادي جوش خورده بايد به اندازه‌اي باشد كه هر پانل با پانل كنار تا اندازه‌اي همپوشاني داشته باشد. در اين مرحله لايهٔ نازك بتن شاتكريت بر روي سطح گود پاشيده مي‌شود. بعد از آن يك صفحه پليت فولادي بر روي نوك ميخ كار گذاشته مي‌شود. از واشر و مهره‌هاي شش گوش براي اتصال ميخ به صفحهٔ پليت استفاده مي‌شود. توجه شود كه مدت ۷۲ ساعت لازم است تا بتن شاتكريت به مقاومت سه روزه تقريباً معادل ۱۰٫۵ مگاپاسكال برسد و بعد گودبرداري مرحلهٔ بعد انجام شود.

 

   مرحله ۵. ساخت ديوارهٔ ميخكوبي شده تا عمق مورد نظر :

مراحل ۱ تا ۴ تا عمق مورد نظر جهت گودبرداري ادامه مي‌يابد. در هر مرحله از گودبرداري، نوارهاي زهكشي قايم كه در انتهاي گود به صورت لوله‌اي جمع شده‌است، در امتداد بعدي گودبرداري گسترده مي‌شود. سپس پانل‌هاي مش‌بندي جديد بر روي پوشش كار گذاشته مي‌شود. شاتكريت با همپوشاني قابل قبولي نسبت به لايهٔ بالايي شاتكريت بر روي ديوار پاشيده مي‌شود. در انتهاي گود نوار زهكشي دوباره لوله شده تا براي مرحلهٔ بعدي استفاده شود.

 

   مرحله ۶. ساخت پوشش دايمي و نهايي :

وقتي گودبرداري تا عمق مورد نظر ادامه يافت، سيستم ميخكوبي شده در تمام سطح ديوار نصب شد و نيز آزمايش‌هاي لازم جهت اطمينان از عدم رخداد هر نوع گسيختگي انجام گرفت، ممكن است پوشش نهايي و دايمي ساخته شود. همان‌طور كه گفته شد از پوشش دايمي در شرايطي استفاده مي‌شود كه از ديوار ميخكوبي جهت سيستم پايدارسازي دايمي گود بهره گرفته شده باشد. براي پوشش‌هاي دايمي ممكن است از بتن مسلح درجا، شاتكريت مسلح يا پانل‌هاي پيش‌ساخته استفاده شود.

نوشته شده توسط تحريريه مهندسين مشاور آرشكو

 

خرپا| طراحي و نظارت سازه اي|

خرپا| طراحي و نظارت سازه اي| مهندسين مشاور آرشكو

خرپا سازه‌اي صلب از واحدهاي مثلثي شكل است كه از اتصال اجزاي باريك و بلند ساخته شده است. خرپاها توانايي تحمل نيروهاي كششي و فشاري را دارند.

 

خرپاها از جملهٔ ساده‌ترين اعضاء باربر سازه‌ها هستند كه در كل به عنوان اعضاء خمشي عمل نموده و در سقف‌ها، پل‌ها، و سازه‌هاي هوا و فضا مورد استفاده قرار مي‌گيرند. دراين گونه سازه‌ها به علت عدم وجود نيروي برشي و لنگر خمشي در تك تك اعضاء متشكله مثلث‌ها اتصالات بايد به صورت مفصلي مدل شود.

 

خرپا بر حسب تعريف از مجموعه‌اي از اعضايي بوجود مي‌آيد كه همگي در يك صفحه قرار داشته و تركيب آنها يك شبكه مثلثي ايجاد نمايد. چون در خرپاها فرض مي‌شود كه اعضا در انتهاي خود به اعضاي ديگر لولا شده‌اند بنابر اين شكل مثلثي تنها شكل پايدار خواهد بود.

انواع

خرپاها به سه دسته زير تقسيم بندي مي‌شوند:

  • خرپا ساده: با مفصل نمودن سه عضو در انتهاي يكديگر و ايجاد شكل مثلث ساده تشكيل شده است. توسعه خرپا هر بار با اضافه نمودن دو عضو و يك گره صورت مي‌گيرد. اعضاي جديد در گره جديد به يكديگر مفصل شده و انتهاي ديگر آنها به گره‌هاي موجود مفصل مي‌گردند.
  • خرپاي مركب اين نوع خرپا تركيبي از چند خرپاي ساده است.
  • خرپاهاي پيچيده و مبهم

 

انواع خرپا

خرپاها را در يك تقسيم بندي ساده مي‌توان به گونه‌هاي زير تقسيم نمود :

 ۱- خرپاي دوبعدي : در اين دسته از خرپاها تمامي اعضاي خرپا را مي‌توان در يك صفحه جاي داد. اين بدان جهت است كه از لحاظ هندسي اختلاف بعدي در نحوه قراگيري و جهت‌گيري اعضا وجود ندارد.بسياري از طرح‌هاي كلاسيك خرپا در اين دسته جاي مي‌گيرند. توانايي تحمل تنشها و بارهاي صفحه‌اي و حجم و ابعاد متناسب از نقاط قوت اين گونه برشمرده مي‌شوند.

 ۲- خرپاي سه بعدي: خرپاي اين دسته از خرپاها بر خلاف نمونه قبل شامل شبكه‌اي از اعضا و اتصالات‌اند كه روي هم حجمي را در برگرفته و در امتداد هر سه محور مختصات امتداد يافته‌اند. قدرت تحمل بارها و تنشهاي سه بعدي از مزاياي اين گونه خرپا به شمار مي‌رود كه البته اين مزايا با هزينه حجيم بودن سازه حاصل مي‌گردند.

 

 ۳- خرپاي چندگانه : اين دسته از خرپاها با هدف حذف نقاط ضعف و حفظ نقاط قوت دو گونه قبل ابداع گرديده‌اند. در اين گونه از خرپاها معمولاً لينك‌هاي وسط به صورت تكي و لينك‌هاي بالا و پايين به صورت دوگانه يا چندگانه طراحي مي‌گردند. قدرت تحمل بارهاي صفحه‌اي و مقاومت خمشي و كمانشي مناسب در جهات گوناگون، در عين حفظ ابعاد متناسب از جمله نقاط قوت اين گونه‌اند.

خرپا| طراحي و نظارت سازه اي| مهندسين مشاور آرشكو

 نويسنده : گروه تحريريه مهندسين مشاور آرشكو پيمانكاري سازه هاي خاص

گروه مهندسي آرشكو

 

پايدارسازي ترانشه راه به روش ميخكوبي خاك| طراحي و نظارت سازه اي| مهندسين مشاور آرشكو

ميخ‌كوبي خاك جزو بهترين روش‌هاي به كار بسته شده براي پايدارسازي شيب‌هاي خاكي است. نحوهٔ كلي كار در اين روش، حفر شبكه‌اي از سوراخ‌ها در ديوارهٔ خاكي، قرار دادن ميلگردهاي فولادي و در نهايت پر نمودن فضاي خالي سوراخ‌ها با استفاده از دوغاب سيمان است.

تاريخچه

براي اولين بار مهندسين مشاور اتريشي از روش ميخكوبي براي پايدارسازي شيرواني‌هاي سنگي در تونل استفاده كردند. آن‌ها در اوايل دههٔ ۱۹۶۰ براي پايدارسازي جداره‌هاي تونل، شبكه‌اي از سوراخ‌ها را در طاق و ديوارهاي سنگي تونل حفاري كرده، در داخل آن ميلگردهاي فولادي قرار داده و قسمت انتهايي آن را با شبكهٔ مش‌بندي در محيط تونل گيردار كردند. سپس با دوغاب‌ريزي در سوراخ‌هاي حفر شده و بتن‌پاشي به جدارهٔ تونل، موفق به پايداري ايمن جداره‌هاي داخلي تونل شدند. اين روش بعدها توسط مهندسين آلماني و فرانسوي براي پايدارسازي در شيرواني‌هاي خاكي مورد استفاده قرار گرفت. به عبارت ديگر مهندسين مشاور آلماني و فرانسوي، روش اتريشي ميخ‌كوبي در سنگ را براي شيب‌ها و ديوارهاي خاكي به كار بستند. آن‌ها استفاده از تكنولوژي ميخكوبي در تونل را به پايدار نمودن شيب‌ها و ديوارهاي خاكي گودبرداري شده و كولهٔ پل‌ها تعميم دادند.

 

پس از آن استفاده از ميخ‌كوبي به طور گسترده در طرح‌هاي مختلف عمراني نظير تثبيت ترانشه‌هاي خط آهن و بزرگ‌راه‌ها، ساخت سازه‌هاي نگهبان گودبرداري شده در مناطق شهري جهت احداث ساختمان‌هاي بلندمرتبه كه شامل چندين طبقه در داخل زمين هستند و تثبيت شيب‌هاي زمين در برابر لغزش‌هاي احتمالي به كار بسته شد.

 

يكي از اولين كاربردهاي ميخ‌كوبي در خاك در سال ۱۹۷۲ براي تعريض خط آهن نزديك ورسايل در فرانسه صورت گرفت. در آن پروژه يك شيرواني خاك برداري شده به ارتفاع ۱۸ متر با استفاده از ميخ‌كوبي پايدار شد.

 

در آلمان براي اولين بار برنامهٔ تحقيقاتي گسترده‌اي بر روي ديوارهاي ميخ‌كوبي شده توسط دانشگاه كارل شروهه و شركت ساختماني بوئر بين سال‌هاي ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱ انجام شد. اين برنامهٔ تحقيقاتي شامل آزمايش بر روي ديوارهاي آزمايشي با مقياس واقعي و با اندازه‌هاي مختلف بود تا بتوان از طريق آن روش‌هاي تحليل و طراحي ديوارهاي ميخكوبي شده را گسترش داد.

 

همچنين در فرانسه برنامهٔ تحقيقاتي كلوتر متشكل از شركاي خصوصي و دولتي در سال ۱۹۸۶ براي انجام تحقيقات عددي و آزمايشگاهي پيرامون ديوارهاي ميخكوبي كليد خورد. در آمريكاي شمالي براي اولين بار در دههٔ ۱۹۷۰ ديورهاي ميخكوبي شدهٔ زيادي در شهرهاي ونكوور، واشينگتن و مكزيكوسيتي اجرا شد. يكي از اولين ديوارهاي ميخكوبي شدهٔ قابل توجه در آمريكا، مهار خاكبرداري با عمق ۱۳٫۷ متر در ماسه لاي‌دار متراكم براي توسعه بيمارستان گودسامايتان واقع در پورتلند اورگان بود كه در سال ۱۹۷۶ به بهره‌برداري رسيد. مهندسين مشاور اين طرح در مقام مقايسه بين اجراي ديوار ميخكوبي شده و اجراي ديوار حايل بتني ابراز داشتند كه اين طرح با نصف زمان و ۸۵ درصد كاهش هزينه نسبت به اجراي ديوار حايل بتني به بهره‌برداري رسيده‌است.

 

از ديگر پروژه‌هاي مهم ميخكوبي در دههٔ ۱۹۸۰ در آمريكا مي‌توان به ديوار ميخكوبي با ارتفاع ۱۲ متر در يكي از پروژه‌هاي دولتي وزارت راه آمريكا در كامبرلند گپ واقع در ايالت كنتاكي اشاره كرد. همچنين وزارت راه آمريكا در سال ۱۹۸۹ براي اولين بار از تكنولوژي ميخكوبي براي گودبرداري كوله‌هاي پل استفاده كرد. در دو دههٔ اخير استفاده از تكنولوژي ميخكوبي در سراسر جهان رشد چشمگيري داشته‌است. اين روش جزء روش‌هاي مورد علاقهٔ كارفرمايان بوده و مهندسين طراح و اجرا توجه بيشتري به تكنيك‌هاي طراحي و اجرايي ميخكوبي پيدا كرده‌اند. در ابتداي رواج سيستم ميخكوبي، از اين سيستم بيشتر براي احداث سازه‌هاي نگهبان موقت استفاده مي‌شد، در حالي كه در ۱۰ سال گذشته استفاده از ميخكوبي در احداث سازه‌هاي نگهبان دائمي نيز رشد چمشگيري پيدا كرده‌است.

مراحل اجراي ديوارهاي ميخكوبي شده

   مرحله ۱. گودبرداري :

گودبرداري اوليه تا عمقي صورت مي‌پذيرد كه ديوارهٔ گودبرداري شده بتواند در مدت كوتاهي بين ۲۴ تا ۴۸ ساعت پايداري خود را حفظ كند. عمق گودبرداري جهت تأمين كوتاه مدت پايداري در بين ۱ تا ۲ متر مي‌باشد. عرض گودبرداري انجام شده حداقل بايد به اندازه‌اي باشد كه بتوان ابزارهاي لازم را در محل مستقر كرد. عرض مش فولادي در تعيين عرض گودبرداري مؤثر است، در عين حال، خاكبرداري در عرض‌هاي بزرگ‌تر از ۱۲ متر موجب افزايش تغيير شكل‌هاي افقي مي‌گردد. پانل‌هاي خاكبرداري، يك در ميان برداشت مي‌شوند.

 

   مرحله ۲. حفاري چال براي اجراي ميخ :

چال‌هاي مورد نظر با طول، قطر و شيب مشخص اجرا مي‌شوند و امتداد آن‌ها تقريباً افقي مي‌باشد.

 

   مرحله ۳. نصب ميخ و دوغاب ريزي :

در اين مرحله ميلگردهاي فولادي (ميخ‌ها) در چال‌هاي پيش‌حفاري شده كار گذاشته مي‌شوند. ميلگردهاي به كار رفته شده اغلب تو پر هستند اما مي‌توان از ميلگردهاي توخالي نيز مطابق به آيين‌نامهٔ اجرايي وزارت راه آمريكا مربوط به ميخكوبي با ميلگردهاي توخالي نيز استفاده كرد.

 

جهت آنكه راستاي ميلگردها دقيقاً در امتداد محور استوانهٔ چال‌هاي حفر شده باشد از ابزاري به نام مركزكننده استفاده مي‌شود. ميلگردها در داخل مركزكننده‌ها فرورفته و سپس در داخل چال، جاگذاري مي‌شوند. چنانچه شرايط خوردگي شديد باشد از غلاف‌هاي پلاستيكي مخصوصي جهت محاظت از ميخ‌ها استفاده مي‌شود. در همين حال يك لولهٔ دوغاب ريزي به انتهاي چال رفته و فضاي خالي باقي مانده را از انتها تا ابتداي چال دوغاب ريزي مي‌كند. شيب چال‌هاي حفر همان‌طور كه پيش از اين نيز گفته شد به مقدار ملايمي در پايين سطح افق قرار دارد؛ لذا دوغاب با نيروي وزن وارد شده بر آن به خوبي در حفره‌ها جا مي‌گيرد. به چنين روشي، روش دوغاب ريزي ثقلي گفته مي‌شود كه جزء روش‌هاي متداول در ميخكوبي به حساب مي‌رود. پيش از مرحلهٔ بعدي، نوارهاي زهكشي ژئوكاپوزيتي بر روي سطح گودبرداري و به طور تقريبي بين شبكهٔ ميخ‌هاي بيرون آمده كارگذاشته مي‌شود. نوارهاي زهكشي تا قسمت تحتاني گودبرداري ادامه مي‌يابد تا زه‌آب جمع شده را به پاشنهٔ ديوار هدايت و خارج كند.

 

   مرحله ۴. ساخت پوشش شاتكريت موقتي :

قبل از آنكه مرحلهٔ بعدي گودبرداري شروع شود شاتكريت جهت يك‌پارچه سازي ابتداي ميخ‌ها و كل سيستم بر روي سطح گود پاشيده مي‌شود. نحوهٔ متداول اجرا به اين صورت است كه از يك پوشش شاتكريتي با ميزان ملايمي از تسليح فولادي استفاده شود. تسليح فولادي اغلب شبكهٔ مش‌بندي شده از سيم‌هاي به هم جوش خورده است. طول پانل‌هاي مش فولادي جوش خورده بايد به اندازه‌اي باشد كه هر پانل با پانل كنار تا اندازه‌اي همپوشاني داشته باشد. در اين مرحله لايهٔ نازك بتن شاتكريت بر روي سطح گود پاشيده مي‌شود. بعد از آن يك صفحه پليت فولادي بر روي نوك ميخ كار گذاشته مي‌شود. از واشر و مهره‌هاي شش گوش براي اتصال ميخ به صفحهٔ پليت استفاده مي‌شود. توجه شود كه مدت ۷۲ ساعت لازم است تا بتن شاتكريت به مقاومت سه روزه تقريباً معادل ۱۰٫۵ مگاپاسكال برسد و بعد گودبرداري مرحلهٔ بعد انجام شود.

 

   مرحله ۵. ساخت ديوارهٔ ميخكوبي شده تا عمق مورد نظر :

مراحل ۱ تا ۴ تا عمق مورد نظر جهت گودبرداري ادامه مي‌يابد. در هر مرحله از گودبرداري، نوارهاي زهكشي قايم كه در انتهاي گود به صورت لوله‌اي جمع شده‌است، در امتداد بعدي گودبرداري گسترده مي‌شود. سپس پانل‌هاي مش‌بندي جديد بر روي پوشش كار گذاشته مي‌شود. شاتكريت با همپوشاني قابل قبولي نسبت به لايهٔ بالايي شاتكريت بر روي ديوار پاشيده مي‌شود. در انتهاي گود نوار زهكشي دوباره لوله شده تا براي مرحلهٔ بعدي استفاده شود.

 

   مرحله ۶. ساخت پوشش دايمي و نهايي :

وقتي گودبرداري تا عمق مورد نظر ادامه يافت، سيستم ميخكوبي شده در تمام سطح ديوار نصب شد و نيز آزمايش‌هاي لازم جهت اطمينان از عدم رخداد هر نوع گسيختگي انجام گرفت، ممكن است پوشش نهايي و دايمي ساخته شود. همان‌طور كه گفته شد از پوشش دايمي در شرايطي استفاده مي‌شود كه از ديوار ميخكوبي جهت سيستم پايدارسازي دايمي گود بهره گرفته شده باشد. براي پوشش‌هاي دايمي ممكن است از بتن مسلح درجا، شاتكريت مسلح يا پانل‌هاي پيش‌ساخته استفاده شود.

نوشته شده توسط تحريريه مهندسين مشاور آرشكو

 

معرفي

 گروه مهندسي آرشكو با استعانت از يكتا مهندس هستي و با استفاده از كادر فني مجرب و متعهد، فعاليت خود را آغاز كرده و در نظر دارد با ارائه برترين كيفيت ساخت ‌و ساز با استفاده از فناوري‌هاي نوين، مقرون ‌به‌ صرفه‌ترين خدمات و برترين كار در كمترين زمان ممكن، موجبات رضايت‌مندي را فراهم آورد.
گروه مهندسين آرشكو از سه شركت زير تشكيل شده است:

آرمه (مهندسين مشاور)

آژند (پيمانكاري عمراني)

معيار (آزمايشگاه تخصصي)

اين گروه توسط تعدادى از اساتيد دانشگاهي و كارشناسان مجرب در امر  با هدف مشاوره به كارفرمايان محترم از مرحله مطالعه و طراحي تا بهره بردارى و همچنين اجراى دقيق و فني پروژه‌ها تأسيس شده است.

 مهندسين مشاور 

 

معرفي

 گروه مهندسي آرشكو با استعانت از يكتا مهندس هستي و با استفاده از كادر فني مجرب و متعهد، فعاليت خود را آغاز كرده و در نظر دارد با ارائه برترين كيفيت ساخت ‌و ساز با استفاده از فناوري‌هاي نوين، مقرون ‌به‌ صرفه‌ترين خدمات و برترين كار در كمترين زمان ممكن، موجبات رضايت‌مندي را فراهم آورد.
گروه مهندسين آرشكو از سه شركت زير تشكيل شده است:

آرمه (مهندسين مشاور)

آژند (پيمانكاري عمراني)

معيار (آزمايشگاه تخصصي)

اين گروه توسط تعدادى از اساتيد دانشگاهي و كارشناسان مجرب در امر  با هدف مشاوره به كارفرمايان محترم از مرحله مطالعه و طراحي تا بهره بردارى و همچنين اجراى دقيق و فني پروژه‌ها تأسيس شده است.

 مهندسين مشاور